70. To liczba minut rozegranych w tym sezonie przez Damiana Dąbrowskiego. Tyle czasu zdołał on spędzić na boisku w trzech meczach zanim znalazł się na noszach ekipy medycznej w Niecieczy. To czwarta poważna kontuzja pomocnika Cracovii w ostatnich dwóch latach. Trudno znaleźć bardziej pechowego zawodnika.

Cały dramat zaczął się 10 marca 2016. Cracovia pod wodzą Jacka Zielińskiego rozgrywała najlepszy sezon od lat, a Dąbrowski był kluczową postacią drużyny. Słusznie zachwycano się jego grą, pewnikiem wydawało się jego powołanie na marcowe mecze reprezentacji. Gdzieś z tyłu głowy musiała mu świtać myśl o tym, że szansa na wyjazd na Mistrzostwa Europy we Francji jest spora. Wszystko jednak prysło wraz z upadkiem na początku drugiej połowy. Wyglądające na niezbyt groźne początkowo zdarzenie okazało się na tyle poważne, że stracił on resztę sezonu.

31 lipca 2016. Ciężki początek sezonu dla Cracovii, która szukała powrotu na dobrą drogę po odpadnięciu w eliminacjach Ligi Europy. Pomóc w tym miał powrót Dąbrowskiego. Jak się okazało bardzo krótki. Mecz z Górnikiem Łęczna w Lublinie, boisko bardziej przypominające arenę do waterpolo niż piłki nożnej. Bandyckie wejście Łukasza Tymińskiego, za które nie dostał on nawet żółtej kartki. Upomniany został za to… Dąbrowski, zwijający się z bólu. Uraz stawu skokowego, tym razem nie tak poważny. Wyłączył on jednak z gry zawodnika Pasów na ponad miesiąc, zaprzepaszczając kolejną szansę na występ w narodowych barwach.

Wtedy wydawało się, że to koniec wszystkich nieprzyjemności. Dąbrowski w październiku wreszcie otrzymał upragnione powołanie do reprezentacji, a miesiąc później udało mu się zadebiutować wchodząc w końcówce meczu ze Słowenią. Sezon w klubie był rozczarowujący, bo zakończony na 14. miejscu, ale w klubie zapowiadało się nowe rozdanie. Trenerem został Michał Probierz, który w Dąbrowskim widział główną postać zespołu. Wszystko zapowiadało się dobrze. Aż za dobrze…

26 czerwca 2017. Pierwszy obóz Cracovii odkąd trenerem został Michał Probierz. Przedsezonowy trening, trwa testowanie nowego ustawienia. Dąbrowski jedno z ćwiczeń musi przerwać, z grymasem bólu łapiąc się za kolano. Klub od razu wysyła go na badania do Poznania, gdzie jednak początkowo z powodu opuchlizny nie udaje się ustalić jak poważny jest to uraz. Niestety, jest bardzo poważny. W efekcie cała jesień z głowy i możliwość powrotu przewidziana na początek roku 2018.

31 marca 2018. Ponad dwa lata po pierwszym urazie. Dąbrowski po raz kolejny wraca, pierwszy raz dostaje szansę w wyjściowym składzie, po dwóch wejściach z ławki rezerwowych. 40 minuta meczu, zwykła przebitka w środkowej strefie boiska. Dąbrowski próbuje zagarnąć piłki rywalowi, źle stanął na prawej nodze, upadł. Powtórka z rozrywki, znów ten sam cholerny obrazek. Grymas bólu, spojrzenie na kolano, interwencja ekipy medycznej. Chwilę po uleczeniu urazu więzadeł w lewej nodze, prawdopodobnie ta sama rehabilitacja czeka teraz jej koleżankę z prawej.

Najgorsze co teraz może dziać się w głowie Dąbrowskiego, to gdybanie. Co by było jeśli nie te wszystkie urazy. Czy zagrałby na Euro, miałby szanse pojechać na mundial, trafiłby do silnej ligi na zachodzie? To będzie duże wyzwanie dla jego psychiki, by po raz kolejny zacisnąć zęby i wytrzymać kolejny mozolny proces rehabilitacji. Ale Damian to twardy gość, na pewno da sobie radę. Mocno trzymam kciuki.