Jak na ligowy hit, pierwsza połowa była koszmarna. Mało było strzałów, więc obaj bramkarze – Bednarek z Lecha i Kovacević z Rakowa – solidnie się wynudzili. Być może przez 30 minut delikatnie częściej przy piłce byli goście, ale niewiele z tego wynikało. Ostatni kwadrans to już lepsza gra Lecha, jedna jedyna też jego okazja i jeden jedyny w pierwszej połowie celny strzał. W 35. minucie Salamon zagrał 40-metrowe podanie w poprzek boiska, a Jakub idealnie piłkę przyjął przed polem karnym Rakowa. Po czym ograł dwóch obrońców, zbiegł do środka boiska, ale uderzył prosto w Kovacevicia. I emocji byłoby właściwie na tyle. Lider Lecha Amaral co chwilę ślizgał się po murawie, napastnik Rakowa Gutkovskis był całkowicie odcięty od podań. To, czego było potrzeba do ożywienia tego spotkania, to gol. I dość szybko zdobył go Raków, który w piorunujący sposób rozpoczął drugą połowę. W 50. minucie Kun w bardzo rozsądny sposób zmienił stronę gry – zagrał na prawe skrzydło do Tudora. Chorwat dośrodkował na dalszy słupek, ale piłka leciała dość długo. Wydawało się więc, że powinien ją złapać bramkarz Lecha Bednarek, który jednak stał, jakby był przyspawany do linii. Z podobnego założenia wyszedł chyba Pereira, który nie ruszył od razu za Lopezem, a hiszpański as Rakowa z bliska wepchnął piłkę głową do bramki. Raków miał więc to, po co przyjechał do Poznania. I mógł się skupić na obronie.